جلوگیری از یخ زدگی تجهیزات تبرید

§       حفاظت در برابر یخ زدگی

•   صدمۀ ناشی از یخ زدن

     این صدمه از تشکیل یخ در داخل کویل، لوله، یا سایر محفظه ها ناشی می شود. یخ زدگی ممکن است در تجهیزاتی صورت گیرد که هنگام زمستان در فضای باز و معرض هوای آزاد قرار دارند. همچنین سمت فشار ضعیف دستگاه چیلر در هر زمان ممکن است یخ بزند.

•   جلوگیری از یخ زدگی

 روش معمول در جلوگیری از یخ زدگی در فصل زمستان بدین قرار است :

1-     تخلیۀ آب از تجهیزات آسیب پذیر؛

2-     پایین آوردن نقطۀ انجماد با افزودن ضد یخ به آب در گردش؛

3-     گرم کردن هوا تا دمایی بالای نقطۀ انجماد

در طراحی تجهیزات تبرید باید توجه لازم به موارد زیر مبذول گردد :

• قبل از اینکه دستگاه به کار افتد، آب در آن گردش داشته باشد.
• ادوات کنترل خودکار برای نگهداری دما در بالای نقطۀ انجماد پیش بینی شوند.
• وسایل حساس به دما برای متوقف کردن فرایند تبرید (قبل از اینکه صدمه ای در اثر یخ زدگی وارد شود) در صورت عمل نکردن سایر وسایل کنترل، منظور گردند.
• هر یک از وسایل کنترل به عنوان آخرین خط دفاعی تلفی شوند.
• هرگز نباید دستگاههایی را که در نتیجۀ عمل وسایل کنترل از کار افتاده اند، دوباره با زور به کار انداخت.
• علت پایین آمدن دما تا حد تحریک عامل کنترل باید کشف شده و قبل از به کار افتادن مجدد دستگاه، بر طرف شود.

·       مواردی که باید مورد دقت و توجه قرار گیرند :

برای جلوگیری از یخ زدن باید به موارد زیر توجه خاص مبذول گردد :

1.     کویلهای آب در هر جایی از مدار که در معرض هوای زیر صفر است؛

2.     کویلهای گرمایی در هوای آزاد؛

3.     خطوط ارسال و تخلیه آب کند انسورهای تبخیری یا سایر تجهیزات واقع در فضای آزاد؛

4.     تشت زیرین کند انسور تبخیری، برج خنک کن و سایر دستگاههایی که در فضای آزاد قرار دارند؛

5.     کند انسورها، منابع انبساط و سایر تجهیزاتی که در فضاهای گرم نشدۀ ساختمان قرار دارند؛

6.     تمام خطوط آبی که از فضاهای گرم نشده یا فضای آزاد عبور می کنند؛

7.     پمپهای چاه و خطوط آب واقع در هوای آزاد؛

8.     خطوط هوای فشرده و موتورهای سیستم کنترل نیوماتیک در محل ورودی هوای آزاد؛

9.     قسمت سردکنندۀ چیلرها از هر نوع وقتی آب یا محلول نمک را خنک می کنند.

•   حفاظت کویلهای آب

    برای جلوگیری از یخ زدگی به کویلهای پیش گرمکن زیاد نمیتوان اطمینان کرد. چرا که به جریان مداوم بخار نیاز دارند و این را هم به ندرت می شود تضمین کرد. کاهش فشار برای مدت فقط دو یا سه دقیقه (مثلاً تمیز کردن دیگ) در هوای سرد ممکن است موجب یخ زدگی و خسارات مربوطه شود.

     برگشت دادن هوا به مقدار کافی و مخلوط کردن آن با هوای تازه قبل از رسیدن آن به کویل، موجب افزایش دمای هوا تا بالاتر از نقطۀ انجماد خواهد شد، که این روشی قابل اطمینان است. اما شرایط طرح به ندرت اجازۀ چنین کاری را می دهد.

      افراد نگهدارندۀ سیستم باید امکان یخ زدگی تمام کویلهای آب را مورد رسیدگی قرار داده و تمهیدات لازم را برای حفاظت اعمال کنند. برای دریافتن چگونگی کار به مبحث "کویلها " مراجعه شود.

•   کویلهای پیش گرمکن

پیشرفتهای طراحی در سالهای اخیر موجب عرضهٔ کویلهایی شده است که چنانچه درست انتخاب و نصب شوند، برای هوای آزاد مناسبند.

• کویلهای ضد یخ ممکن است با تنظیم تدریجی مقدار بخار در یک محدودهٔ منطقی امکان تنظیم بهتر شرایط هوا را فراهم آورند. اما در هوای خیلی سرد، میزان جریان بخار نباید از یک حداقلی کمتر شود.
• تخلیۀ چگالیده باید کافی و مؤثر باشد.
• فقط باید از تأسیسات لوله کشی صحیح و کارامد استفاده شود.
• بدیهی است که لوله های تخلیۀ چگالیده نباید از هوای آزاد عبور کنند.
• تمام خطوط لولۀ آب واقع در هوای آزاد باید کاملاً تخلیه شوند.
• خطوط لولۀ آبی که از کانال واقع در هوای آزاد عبور می کنند یا به طریقی در معرض هوای آزاد قرار می گیرند باید تخلیه شوند.

•   خطوط لولۀ آب واقع در هوای آزاد

•   تشت زیرین کند انسور تبخیری

تشت زیرین کند انسور تبخیری برج خنک کن و دستگاههایی از این قبیل که در فضای آزاد نصب می شوند باید هنگام خاموش بودن دستگاه در فصل سرد تخلیه، نظافت، رنگ و سرویس شوند